Trudnopalność plandek polietylenowych

Wszystkie tworzywa sztuczne z grupy poliolefin, w tym polietylen (PE) i polipropylen (PP), są palne, ponieważ składają się wyłącznie z atomów węgla i wodoru, różniących się jedynie długością łańcuchów cząsteczkowych.

W produkcji tanich plandek najczęściej stosuje się polietylen o niskiej (LDPE) i wysokiej gęstości (HDPE) oraz polipropylen. Aby doszło do zapłonu takiej plandeki, potrzebna jest wysoka temperatura oraz obecność płomienia.

Jak zmniejsza się palność plandek?

Aby zwiększyć odporność na ogień, do tworzywa, z którego wykonana jest tkanina, dodaje się specjalne chemiczne dodatki. Dzięki nim materiał:
✔ jest bardziej odporny na zapłon,
✔ spala się wolniej,
✔ może samoczynnie wygasić płomień, jeśli nie występują dodatkowe czynniki podtrzymujące ogień.

Warto jednak pamiętać – nie istnieją plandeki całkowicie niepalne. Można jedynie opóźnić ich zapłon i spalanie, co daje więcej czasu na ewakuację w przypadku pożaru.

Trudnopalność a cena plandek

📌 Najtańsze plandeki zwykle nie zawierają żadnych dodatków poprawiających odporność na ogień. Są wykonane z surowego tworzywa, a jedynym dodatkiem jest pigment nadający im kolor.

📌 Lepsze plandeki okryciowe zawierają dodatki trudnopalne, co zwiększa ich odporność na zapłon, ale jednocześnie podnosi cenę.

Jak działają dodatki trudnopalne?

Tradycyjne dodatki chemiczne:
❌ Mogą skracać czas użytkowania plandeki.
❌ Obniżają mechaniczną trwałość materiału.
❌ Zmieniają wygląd – plandeki z dodatkami na bazie bromu są biało-mleczne i mniej przezroczyste.
❌ Są mniej ekologiczne – sole bromu mogą mieć negatywny wpływ na środowisko.

👉 Alternatywnie, istnieją nowoczesne ekologiczne dodatki, które:
✅ Nie powodują mętnienia materiału.
✅ Poprawiają odporność mechaniczną.
✅ Chronią przed promieniowaniem UV – na poziomie 100-200 KLY, w zależności od grubości tkaniny.

📌 Tego rodzaju ekologiczne formuły są opatentowane i nie są szeroko dostępne na rynku.